အစုအေဝးျဖင့္ တစ္ခါတစ္ရံ လာေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ျခင္း မွတ္တမ္းမ်ားကုိ၄င္း၊ ေထာက္ဆ၍ ၊ နတ္၊ျဗဟၼာမ်ား အမွန္တကယ္ရွိေၾကာင္း ထင္ရွားေစပါတယ္။
မိမိတုိ႔ လက္ရွိဘဝမွာပင္ သိပၸံပညာ၊ ေလာကီအတတ္ပညာမ်ားျဖင့္ တုိင္းတာ ၊မွန္းဆ စဥ္စား၍ မရေလာက္ေအာင္ သဘာတရား၏ ဆန္းၾကယ္ပုံမ်ား၊ ထူးဆန္းေသာ သဘာဝျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ ေထာက္ဆ၍လည္ မိမိပကတိ မ်က္စီျဖင့္ မျမင္ႏုိင္ေသာ ျဗဟၼာ့ျပည္ နတ္ေလာက ရွိေၾကာင္းကုိ
ေထာက္ဆသိျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
ဲျဗဟၼာျပည္
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဘိဓမၼာတြင္၊ ကာမ၊ မဟဂၢဳတ္၊ ေလာကုတၱရာဟု က်င့္စဥ္ စိတ္ျဖစ္စဥ္ သုံးမ်ဳိးေဟာၾကားထားရာ တြင္ မဟဂၢဳတ္ က်င့္စဥ္သည္ ျဗဟၼာျပည္ေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္၏။
ကာမကုသုိလ္ထက္ သာလြန္ေသာ မဟဂၢဳတ္ကုသုိလ္ေခၚ ဈာန္စိတ္မ်ားသည္ လြန္စြာအာႏုေဘာ္ရိွ၍ အျမင္၊ အၾကား စေသာ တန္ခုိး အဖုံဖုံရွိၿပီး ဖန္ဆင္းႏုိင္ေသာ တန္ခုိးမ်ားကုိ အံဖြယ္ၾကဳံေတြ႕ရတတ္၏။
ထိုဈာန္ကုသုိလ္မ်ားေၾကာင့္ နိဝရဏကင္းရာ ဈာန္ခ်မ္းသာျဖင့္
ေနရတတ္၏ ။ ထုိဘုံဌာနကုိ ျဗဟၼာ့ဘုံဟုေခၚသည္။ ထုိတြင္
၁) ရုပ္သာ ရွိေသာ ျဗဟၼာ၊
၂) နာမ္သာရွိေသာ ျဗဟၼာ၊
၃) ရုပ္၊နာမ္ ႏွစ္ပါးလုံးရွိေသာ
ျဗဟၼာဟု သုံးမ်ုိးရွိပါသည္။
ျဗဟၼားမ်ား၏ ကုိယ္ခႏၶာမွာ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕လွ၍ လူတုိ႔ ပကတိမ်က္စီျဖင့္ မျမင္ႏုိင္ ၊ သဗၺညဳဘုရားရွင္တုိ႔သာ ျမင္ႏုိင္ပါသည္။
နတ္ျပည္
နတ္ျပည္ကုိလည္း လူတုိ႔၏ ပကတိမ်က္စီျဖင့္ မျမင္ႏုိင့္ ၊ ပကတိအသြားျဖင့္ မေရာက္ႏုိင္၊ တန္ခုိးအဘိညာဥ္မ်ားျဖင့္သာ ျမင္ႏုိင္၊သြားႏုိင္၊
ေရာက္ႏုိင္သည္။နတ္မ်ားသည္လည္း ႏူးညံသိမ္ေမြ႕
ေသာရုပ္ခႏၶာမ်ားျဖင့္ဖြဲ႕စည္းထာ
လည္း မျမင္ရ၊ အသံလႈိင္းရုပ္မ်ားကုိသည္လည္း ေလာကတြင္ ပကတိ ရွိသည္ဟု လက္ခံယုံၾကည္ထားၾကေသာ္လည္း ပကတိ ေတြ႕ထိမႈ႕သည္ မထင္ရွားေပ။
အာဠာဝကဇာတ္ေတာ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဝဠဝီျပည္အနီး
အာဠဝက၏ ဗိမာန္ ေညာင္ပင္ႀကီးဆီသုိ႔ ၾကြေရာက္ဖူး၏ ။ အာဠဝက မရွိခုိက္ ဇနီးႏွင့္ တပည့္အေျခြအရံတုိ႔အား နတ္သမီးမ်ားအား ျမတ္စြာဘုရား
တရားေဟာဖူး၏။
ထုိအာဠဝက ဗိမာန္ကုိ လမ္းသြား လူမ်ား မျမင္ရ၊ ထုိေခတ္က တခ်ဳိ႕ သစ္ပင္ မ်ားမွာ နတ္၊သရဲ ၊တေစၧမ်ားရွိေသာ္လည္း လူမ်ား မေတြ႕ျမင္ရ ၊ သူတုိ႔ ထင္ရွား ျပမွသာ ျမင္ႏုိ္င္ၾကားႏုိင္သည္။
ယခုေခတ္ နတ္မ်ားကုိ ပကတိမ်က္စီျဖင့္ မျမင္ႏုိင္ေသာ္လည္း သာမန္လူ တစ္ေယာက္ကုိ နတ္မ်ား ဝင္ပူးျခင္းကုိ ေထာက္ဆ၍ နတ္မ်ား ရွိေၾကာင္းကုိ ထင္ရွားေစသည္။
မိတ္ေဆြ ခရစ္ဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ ခရစ္ေတာ္၌ ရာႏႈန္းျပည္ အယုံအၾကည္ မရွိ၍ ၊ ထင္းရွားျပဟု စိတ္ထဲမွ တုိင္တည္လုိက္တာ ၊ခရစ္ေတာ္ ကုိယ္၌ ဝင္ပူးလာေၾကာင္း ေျပာျပဖူးသည္။
အမွန္အားျဖင့္ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္မ်ာသည္ က်င့္စဥ္ ဘာဝနာ တရားမ်ား၏ အရာသာျဖစ္သည္ သိပၸံပညာရွင္ တုိင္းတာရမည့္အရာမဟုတ္ပါ။
တမလြန္ဘဝ
ဘုရားေဟာ ဇာတ္ေတာ္မ်ား၌ ေရွးဘဝကုိ ျမင္ႏုိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ထုိ႔အတူ ယခုအခါလည္း လူဝင္စား မ်ား ေျပာျပခ်က္အရ တမလြန္ဆုိတာ ရွိေၾကာင္း သိသာထင္ရွားေစပါတယ္။
ဗုဒၶေဒသနာအရ.. ဤဘဝမွ ေျပာင္းသြားေသာ ရုပ္၊နာမ္ဟူ၍လည္းေကာင္၊ သတၱဝါဟူ၍လည္းေကာင္ အတၱေကာင္၊ဝိညာဥ္ေကာင္ဟူ၍ လည္းေကာင္း မရွိ။ လူတစ္ေယာက္ ျပဳလုပ္ေသာ ကုသုိလ္၊အကုသုိလ္ အစြမ္းသတၱိသာ ဘဝတစ္ပါးကုိ ကူေျပာင္းသြားးျခင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘဝက ျပဳလုပ္ခဲ့ တဲ့ ရုပ္နာမ္ စဥ္ဆက္ ကံအဆက္မ်ား ရုပ္သစ္၊နာမ္သစ္ ဘဝသစ္မွာ ျဖစ္ရျခင္း ဘဝတစ္ပါး ကူးေျပာင္းျခင္းဟု ေခၚေဝၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သတၱဝါမ်ား ကံေၾကာင့္ျဖစ္၍ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စိတ္ေနသေဘာ ထား ၊ဥာဏ္မ်ားကြားျခားရသည္။ သို႔ေသာ္ ဥတုေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ သစ္ပင္မ်ား၌ အသီးမ်ားမွာ ကြားျခားရွင္းမရွိ၊ ဥပမာ သရက္သီးတြင္ တစ္လုံးႏွင့္တစ္လုံး အန႔ံအရသာ ကြာျခားျခင္းမရွိ အတူတူျဖစ္သည္။
အထက္ပါ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္၊ ဇာတ္နိပါတ္လာ တမလြန္ဘဝ အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပသူမ်ား၊ ယခုေခတ္ လူဝင္စားမ်ားကုိ ေထာက္ဆ၍ တမလြန္ေလာကရွိေၾကာင္းသိသာထင္ရွာ
ထူးျခားခ်က္မွာ။။ ဗုဒၶ၏ တမလြန္ေလာက၊ ေနာက္ဘဝဆုိတာသည္ ဘာသားျခားမ်ားႏွင့္မတူ ၊ မိမိ၏ ကံ၊ကံအစြမ္းျဖင့္သာ ျဖစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိကံမ်ား ကုန္းဆုံးသြားေသာ အရိယာမ်ားမွသာ ေနာက္ဘဝဆုိတာ မရွိေတာ့ေပ။
0 comments:
Post a Comment